Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

Posts getagged met ‘reclame’

woensdag 22 juli 2009   —  8 reacties » Lees meerLees minder

BBQ-land tegen wil en dank

Lidlbbq500

Ik heb sterk het gevoel dat ons iets opgedrongen wordt. Nou heb ik dat wel vaker met reclame (heel raar), maar die BBQ-epidemie die hier heerst is veel sterker dan de Mexicaanse griep. Of je wilt of niet: iedereen moet en zal barbecuen. Het lijkt wel of alle retailers deze zomer dezelfde actie hebben. 

Lidl en Albert Heijn waren al bezig met hun BBQ-strijd: Grillmeister versus BBQ-koorts. Albert Heijn wint ‘m op punten. Maar Lidl is strijdend ten onder gegaan en dat is een compliment waard.

Deze week is het helemaal raak. Aldi en het zielige Jumbo (die geacteerde Calimero-houding van ze irriteert me mateloos) hebben zich ook gemeld aan het BBQ-front. Aldi voegt weinig toe aan haar repertoire: ze houden de barbecue betaalbaar. Prima. En Jumbo? Volgens Mijn Jumbo ’gooien zij alles op de BBQ’. Goed idee, dan begin ik met dat ranzige blaadje Mijn Jumbo.

En als toppunt van overkill sponsort C1000 het RTL4-programma ‘Ik kom bij je eten‘, waar dagelijks een ‘braaimeester’ aan de slag gaat. Ik hoef het niet eens te zien om te weten dat het tenenkrommend is.

aldibbq500

jumbobbq500


dinsdag 5 mei 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Reclame versus kunst in New York

emptybillboard

Een groep kunstenaars in New York heeft onder de bezielende leiding van Jordan Seiler meer dan 100 billboards benut als expositieruimte voor hun streetart. Maar niet nadat de nacht en dag ervoor een flink aantal vrijwilligers de billboards had ‘gewhitewasht’.

whitewash

Als De Gouden Leeuw vind ik dit gaaf. Het gaat me er niet om dat kunst de plaats van reclame zou moeten innemen, want ik vind reclame minstens even belangrijk als kunst. Waar het om gaat, is dat New York vergeven is van outdoor adverstising.

Niets mis mee. Hoort bij het karakter van de stad, maar dan lijkt het me onnodig om nog op vele honderden plaatsen in New York illegale billboards te exploiteren. Juist die illegale billboards zijn nu op een andere manier gebruikt. Het werd die groep kunstenaars te veel en ze hebben er werk van gemaakt.

Update: online magazine IllegalSigns.ca publiceerde gisteren een interview met Jordan Seiler.


vrijdag 24 april 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Inhaker

elephantlove1

Had Martin Luther King wel een droom? Was het stapje echt zo klein voor Neil Armstrong? En heeft iemand óóit onderzocht of ieder nadeel eigenlijk wel z’n voordeel heb? We zullen het nooit weten. En dat hoeft ook niet, want het waren de legendarische Karen, Kristel en Kathleen die ons de ware wijsheid brachten:

“Van Afrika tot in Amerika,
Van op de Himalaya tot in de woestijn.
Ja, wij zijn zoveel mooier als we samen zijn.”

Zulke teksten klinken kuddedier Het Roze Olifantje als muziek in de grote oren. Toekomstmuziek, die ons via een slecht bruggetje leidt naar LinkedIn. Want ook daar zit Het Roze Olifantje. Om samen met de andere reclamedieren zoveel mooier te worden. Om niet vergeten te worden. Je moet er niet aan denken.

Sluit je hier aan bij het netwerk van Het Roze Olifantje op LinkedIn.


woensdag 8 april 2009   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Boekrecensie #2: Check Mail

checkmail

Ondanks dat het een grijze muis is – want het onderwerp stamt uit 2001 – een review van dit boek: Check Mail van Matt Beaumont. Een erg vermakelijk boek over een fictief reclamebureau in London: Miller-Shanks. De opzet ervan is uniek. Het verhaal is geschreven aan de hand van het mailverkeer binnen het bureau. Even wennen. Maar dat wennen gaat vrij snel. Binnen een paar bladzijden weet je wie wie is, met wie ze mailen en wat het onderwerp is.

Binnen het bureau werken onder andere een megalomane CEO die niet onderdoet voor een gemiddelde dictator, een pacifistische copywriter met een rugzak vol principes, een handvol artdirectors die bovenmaats verslaafd zijn aan seks en drank (niks nieuws dus), een creatief directeur die al in het graf ligt zonder dat hij dit beseft en een kruiperige cliënt service director met opvallend bruine armen.

De rode draad is de pitch op het account van Coca-Cola en een mailserver die voortdurend, als de CEO een interne mail wil versturen, ervoor zorgt dat deze mail ook terechtkomt in Helsinki. Daar bevindt zich namelijk een andere vestiging van de Miller-Shanks-groep. Ik heb regelmatig in een deuk gelegen. Ik herken, ondanks dat het erg dik is aangezet, toch wel heel veel uit het mooiste vak ter wereld.

Auteur: Matt Beaumont
Taal: Nederlandstalig | Vertaald door Ineke van Bronswijk
Afmetingen: 137x22x215 mm
Gewicht: 544 gr
ISBN10: 9032507451
ISBN13: 9789032507459

Verkrijgbaar bij onder andere Bol.com


dinsdag 24 maart 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Economische crisis meedogenloos voor DABA Girls

dabagirlsdef

Een tijdje geleden hadden we het al over weblogs die zijn ontstaan als gevolg van de economische crisis. Tamelijk kansloos, aldus De Bruine Beer. We zijn een nieuwe op het spoor gekomen en hoewel die niet direct gerelateerd is aan reclame, willen we ‘m je niet onthouden.
Er blijken namelijk meer slachtoffers te zijn van de economische crisis dan we dachten. Een tot nu toe vergeten groep vormen de DABA Girls. Het zijn vrouwen (veelal woonachtig in New York) die een relatie hebben met een voormalig bankier of met iemand die werkzaam was in de financiele sector. In deze tijden valt zo’n relatie niet mee. De dames hebben het sociaal en financieel zwaar te verduren en dat willen ze graag met de wereld delen via hun weblog. Anoniem, omdat ze zich ongegeneerd zielig willen kunnen voelen, zonder de kritische blik van feministen. Lees er alles over op www.dabagirls.com.