Subtiele uitingen voor een heggenschaar van Stihl. Ik kan er mooie woorden over schrijven, maar dat heeft de copywriter van de campagne zelf al gedaan.
Archief voor februari 2009
Carnaval en commercie
Het zit er weer op: carnaval 2009 is dood en begraven. Is het je ook opgevallen dat het feest steeds commerciëler wordt? Danone had een flauwe inhaker op de landelijke tv, André van Duin maakt misbruik van een carnavalskraker om zijn nieuwe tv-programma te promoten (en staat nog nummer 1 in de charts ook) en de niet te missen Gebroeders Ko profiteren van het Fons-effect. Dat het ook anders kan, bewees Guus Meeuwis met zijn lied Drink Schrobbelèr: 100% relevantie.
New Yorkers willen (en krijgen) lichtreclame terug
Decennialang hebben inwoners van de New Yorkse East Side het immense Pepsi-logo aan de overkant van East River kunnen bewonderen. Daar, in Queens, stond sinds 1936 een Pepsi-bottelarij, met dat onvermijdelijke logo op het dak. Een paar jaar geleden sloot die fabriek om plaats te maken voor dure appartementen. Het logo vond een nieuwe, tijdelijke plaats voor het nieuwe appartementencomplex, maar verdween eind 2008.
Een commissie die zich bezighoudt met het culturele erfgoed van New York, is erin geslaagd om het logo terug te brengen waar het hoort: in het zicht van miljoenen mensen. Een paar honderd meter van zijn originele plaats verrijst momenteel de beroemde Pepsi-lichtreclame. Het schiet al op, de foto is van eind februari.
Aanstekelijk goede muziek
Niet alleen de muziek moet goed zijn tegenwoordig, ook je clip moet een beetje viraal kunnen werken. De band De Staat voldoet aan beide, wat mij betreft. Geniet van de clip – regie door André Maat, geproduceerd door Pool – en van de muziek.
Nieuwe attractie op Times Square
Niet alle toeristen stroomden direct toe, maar toch trok dit gigantisch stuk darm behoorlijk de aandacht de afgelopen dagen. De Prevent Cancer Foundation had het op Times Square in New York geplaatst om mensen bewust te maken van de risico’s op, en gevaren van darmkanker. Bezoekers konden door de darm heenlopen, waardoor ze met eigen ogen konden zien hoe een gezonde en een aangetaste darm er van binnen uit ziet.
KitKat the Movie
Mooie animatie voor KitKat. Het 3D-filmpje laat een zwaar vermoeide kantoormedewerker zien, die het (even) niet meer ziet zitten. De karakters die voorbijkomen als de kantoormedewerker zich naar de automaat sleept, zijn goed gevonden. De typische kantoorsnol natuurlijk, die veel moeite doet om op te vallen en de irritante altijd-in-goed-humeur-zijnde-snelle-jongen-met-de-verstarde-smile zijn er twee van. Mooi gemaakt, al is het einde net even te hemels. Vandaar waarschijnlijk de titel ‘Break Ultime’… Zou dit dan de dood zijn? En o ja: neem even de tijd; het ding duurt 2 minuten en 53 seconden.
Windkracht
Niemand is zo snel als FedEx
Eerste hulp bij sanitaire stop
Q-music en het Coca Cola-gevoel
Gisteren zat ik voor de tv – je moet je vak toch bijhouden – en zag de Q-music commercial. ‘Viva La Vida’ van Coldplay als galmende soundtrack eronder, twee opblaaspoppen (van die lange, die ze bij bouwmarkten en feestelijke aanbiedingen gebruiken) en talloze vrolijke mensen. Overal waar de twee poppen komen, verandert de stemming van de stedelijke massa van ‘shit, wat is het toch klote in zo’n stad’ naar ‘jippie, daar is Q-music met twee vrolijke poppen’. Mooi toch dat Q-music dat met je kan doen.
Op zich een prettig vrolijk ding die commercial van Q-music, maar wel met een heel hoog gehalte van het Coca Cola-gevoel. Een gevoel dat overigens geen diepgaande gedachte heeft. Het is meer dat als je het maar lang genoeg volhoudt, het vanzelf jouw domein wordt en voor herkenning zorgt. Dat domein is bij benadering: “Drink Coca Cola en het leven is mooi.” In het geval van Q-music: “Luister onze muziek en het leven is mooi.”