Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

Posts getagged met ‘gratis’

dinsdag 20 april 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Goedkoop

ADGratisPhilips500

Gratis. Een mooi woord met welhaast magische krachten. Maar hoe je het ook wendt of keert, het heeft iets goedkoops. Over het algemeen is dat niet erg, omdat dat natuurlijk ook de boodschap is, maar soms is het behoorlijk schrijnend. Zo ook bij het Algemeen Dagblad.

In een winkelcentrum in het westen van ons land kwam ik deze actie tegen. Nieuwe abonnees van het AD krijgen een dvd-speler van Philips cadeau. En dan vraagt De Witte Geit zich af wat er nu zo goedkoop is: het apparaat of toch dat krantje?


vrijdag 3 juli 2009   —  3 reacties » Lees meerLees minder

Vogels voor de kat

19jaarverjaardagskaart-ani

Niks is erger dan oude mensen die op verjaardagsfeesten beweren dat ze immuun zijn voor reclame. Bejaarden die zeggen mettertijd wijs te zijn geworden, doof voor woordenkraam en blind voor sexappeal. Of die opgeven de verleidelijke geur van Hema-worst niet te ruiken. Omdat hun ene neusgat wordt afgesloten door een beademingsslang en het andere door een maagsonde.

Of: oude mensen die zeggen niet eerder tot de aanschaf van een keuken over te gaan als ze er een gratis jetski of woonkamer bij krijgen. Ze noemen zichzelf ongevoelig voor cadeaus, hoe duur ook. Ze zijn oud, maar niet seniel, en trappen niet in verkooptrucs.

Voor reclamemakers is het een sport om juist bejaarden tot aankopen te verleiden. Van de bijdehandste bejaarden vogels voor de kat maken. Vooral de slimmeriken die gezond hun pensioen haalden. Die nog zelfstandig lezen, met de tijd mee gaan en zich bekwaamd hebben in het internetten.

Over een item dat ze willen hebben, laten ze zich uitgebreid informeren via internet. Door kritische, onafhankelijke consumenten op consumentenfora. Dus als ene Ellen daar schrijft dat opticien Hans Anders goed is en uitlegt waarom, dan geloven ze dat.

En Ellen schrijft: “Ik werk als postbode bij TNT Post. Voor bij mijn uniform had ik een mooi, oranje montuur gekocht bij Hans Anders. Eind juli ben ik op onverklaarbare wijze met de auto van de weg geraakt, tegen een boom gebotst en daarna in een sloot terechtgekomen. Buiten lichamelijk letsel, was mijn mooie, oranje bril kapot!”

En ze vervolgt: “Toen mijn man tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis met dat verhaal bij Hans Anders in Goes kwam, zijn de mensen direct gaan informeren of er nog ergens in Nederland zo’n oranje montuur was. Er was er nog één. Dat montuur is opgestuurd naar Goes en geheel kosteloos voor mij in orde gebracht!”

Oude mensen zijn gevoelig voor zulke liefdevolle woorden over Hans Anders. En het mooie is: alle kans dat Ellen en haar verhaal verzonnen werden door een copywriter. En dat Hans Anders opdracht gaf gunstige berichten over zijn keten op internet te zetten, om geld te verdienen aan snuggere bejaarden.