Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

Het Zwarte Schaap

Buitenstaander

donderdag 30 september 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Ware kunst in de openbare ruimte

Worstbord

Vandaag verschijnt het boek ‘Wat we kunnen missen’. Het wordt een manifest tegen de overdaad genoemd. Dertig schrijvers rekenen erin af met hinderlijke, onnodige verschijnselen.

Zo houdt presentator Arie Boomsma een pleidooi tegen monumentale kunst in de openbare ruimte. Tegen de abstracte, overwegend roestige objecten langs snelwegen en op grasvelden. De gigantische objecten die niet kapot te krijgen zijn, laat staan weg te slepen.

Tot zover de reclame voor dat boek. Over naar het billboard, want het billboard is de ware kunst in de openbare ruimte. Neem het billboard op de foto met de worsten van Leclerc erop.

Passanten doen waar ze goed in zijn en lopen er voorbij. Sommigen lopen rechtstreeks door naar de supermarkt om worst te kopen. Alsof ze geen vrije wil meer hebben. Of juist doordat ze een vrije wil hebben en zin in iets hartigs.

Dat is kunst: mensen een worst voorhouden en hen ertoe bewegen worst te kopen, omdat ze er zelf zin in hebben gekregen. Het is moderne kunst. Kunst in een tijd die onttoverd is door wetenschap. Een tijd zonder bemoeienis van goden, waarin iedereen doe-het-zelver is, heer en meester over het eigen lot.

Een tijd waarin Poseidon, de god met de drietand, mensen niet meer ingeeft dat ze de wereldzeeën moeten bevaren. Waarin Hermes, de god met de gevleugelde sandalen, hen er niet toe brengt al wat ze onderweg tegenkomen, te pakken en bij terugkeer te verhandelen.

Een tijd, ter afronding, waarin plusminus iedereen de baas is over zijn gedachten, voorkeuren, verlangens en wensen. En precies doet wat een billboard aan de straatkant hem ingeeft.


donderdag 23 september 2010   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Succesvol meeliften voor beginners

Afbeelding 3

Herman Melville heeft ooit gezegd dat het beter is om op originele wijze te falen, dan te slagen met imitatie. Succes boeken met namaak zou tot slapeloze nachten leiden, volgens de schrijver van Bartleby.

Of hij gelijk heeft of niet, en ongeacht of hij gelijk krijgt van De Paarse Krokodil: nog één nacht slapen en dan promoveert psychologe Femke van Horen aan de Universiteit van Tilburg. Morgen verdedigt ze haar onderzoek naar het wisselende succes van B-merken die meeliften op de status van A-merken door de verpakking ervan te imiteren.

‘Breaking the mould on copycats’ is de naam van haar proefschrift en met copycats bedoelt ze de na-apende B-merken. Zoals te zien op het (uit de verhandeling overgenomen) plaatje hierboven, maakt ze een onderscheid tussen direct waarneembaar nadoen en thematisch, abstract nadoen.

Uit haar onderzoek blijkt dat thematisch nadoen doorgaans het beste werkt, omdat dat consumenten wel vagelijk herinnert aan het vertrouwde A-merk, maar hen niet meteen doet denken aan de ‘valse verkooptactiek’ die het merk volgt.

Het consumentengedrag verandert als de omstandigheden veranderen, ontdekte de psychologe. Hoe vatbaar consumenten zijn voor een copycat blijkt sterk af te hangen van de context waarin ze consumeren.

Als iemand een vreemde supermarkt in een vreemd land bezoekt – een Engelsman in een Chinese supermarkt is een goed voorbeeld – dan is hij onzeker over de kwaliteit van de aangeboden producten en wekt opzichtige namaak plotseling minstens zoveel vertrouwen als subtiele.

De consument blijft een onberekenbaar wezen, te allen tijde. Als omstandigheden veranderen, dan hij ook. Hij kan honderd keer achter elkaar heel snel de gordels losmaken als hij thuiskomt en de auto op de oprijlaan parkeert, maar zodra hij, met gordels om, de plomp in rijdt, lukt het niet meer.

Dan maken zijn hersens stoffen als cortisol en adrenaline aan. En alles is anders: spieren winnen aan kracht, denken wordt lastig, de fijne motoriek laat het afweten en de autogordel blijft om.

Zo zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen. Het is niet erg. Waar het om gaat, is dat het proefschrift van Van Horen leerzaam is. Verplichte stof voor beginnende copycats.


vrijdag 17 september 2010   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Een olieramp kent ook winnaars

ruwe-olie

Door het ongeluk met boorplatform Deepwater Horizon is energieconcern BP zijn plaats in de tophonderd van ‘Best Global Brands’ kwijt. Dat blijkt uit de ranglijst die merkenbureau Interbrand gisteren publiceerde.

Amerikaanse congresleden lieten onlangs weten dat BP de reclame-uitgaven sinds de olieramp in de Golf van Mexico verdriedubbelde om het bezoedelde imago schoon te poetsen.

Het was niet genoeg om in de tophonderd te blijven, maar het was goed voor de reclamemakers die BP inhuurde. Zij zijn daarmee de winnaars van de olieramp. En ze zijn niet de enigen. De ramp, waarbij tientallen miljoenen liters ruwe olie de zee in stroomden, kwam ook andere groepen niet slecht uit.

Oceanologen kregen door de luchtbeelden van de verspreidende olie duidelijk voor ogen hoe de stroming op de wereldzeeën is. De olie werkte als een contrastmiddel, zoals kleurstof dat doet bij darmonderzoek.

Televisiekijkers wereldwijd zagen dankzij onderwatercamera’s in close-up hoe olie uit een pijpleiding de zee in lekt. Voor hen was de ramp een buitenkans om te zien wat mogelijk is met moderne cameratechnieken.

Zonnebaders konden zich insmeren met ruwe olie die op stranden kwam aanspoelen. Ruwe olie schijnt een betere zonblokker te zijn dan Factor 50. Stukken huid die verbrand waren, verbrandden niet verder na het smeren van ruwe olie.

De huidige fans van Barry Hay kunnen tegen hun (klein)kinderen zeggen dat zij tijdgenoten waren van de zanger én dat ze de historische ramp, net als hun idool, hebben overleefd.

Tot slot: de nakomelingen van pelikanen die de ramp overleefden, zullen beter bestand zijn tegen olie en toekomstige olierampen. Er is een gerede kans dat ze een verendek krijgen waarop olie minder goed hecht. Dat is een kwestie van evolutie.


vrijdag 10 september 2010   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Appetite for destruction

heavy-metal-sausage

Voor alle belangstellenden: een bericht over de originele Bifi, de worst die de makers ‘the notorious Bifi’ noemen op de bijbehorende website. Op de site is onder meer een worst te zien die geanimeerd een mes staat te slijpen in de slagerij van ‘Bifi City’.

Bifi haalde in april 2010 voor het laatst het nieuws. Toen riep de directie van Unilever vijfhonderdduizend worsten – honderdduizend vijfpakken – terug uit Duitse winkelschappen. Iemand had zijn tanden kapotgebeten op een stuk metaal dat verstopt zat in een worst uit een vijfpak.

Om dan een messlijpende Bifi-worst op de site te zetten, kan op de goedkeuring van stadionrocker Barry Hay rekenen. “Het heeft iets met rock & roll te maken, dat je tegen de bestaande normen schopt,” zei hij lang geleden in een reclame voor Grolsch.


zondag 5 september 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Barry Hay is Corny

hay-is-gay

Corny is een lijn van het Zwitserse voedingsconcern Hero. De lijn bestaat uit graanproducten die in Nederland nog relatief onbekend zijn. Barry Hay, de zanger van Golden Earring, kan dat veranderen, door zijn bekende naam en zonnebril op sterkte te verbinden aan Corny.

Barry Hay ís Corny. Dat weet iedereen die hem heeft zien optreden. Of het nu op een podium is, in een televisiereclame voor Grolsch of voor Eye Wish Groeneveld: met Hay wordt zelfs gehard staal Corny. Het beste voor online casino de productlijn zou een spot op televisie zijn waarin hij helemaal niks zegt.

Bijvoorbeeld: Barry Hay ligt met een vrouw in een zonbeschenen weiland; hij geeft haar een buitenaards orgasme; haar punani verandert daardoor in een greppel; en uit de greppel komen alle verschillende graanproducten van Corny tevoorschijn. In feite kan het merk niet stuk met een beetje hulp van de zanger, als hij maar blijft zwijgen.


zondag 29 augustus 2010   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

De club van anderhalf miljoen

tube-angst

De week van de alfabetisering begint op 6 september. Via campagnes en evenementen krijgt het publiek te weten dat Nederland, volgens de stichting Lezen & Schrijven, anderhalf miljoen laag- of ongeletterden telt.

Dat zijn anderhalf miljoen mensen die geen verpakkingen kunnen lezen. Die zich in winkels laten leiden door de plaatjes. Die nooit zelf een klachtenbrief zullen sturen wanneer hun knollen voor citroenen zijn verkocht. Een interessante markt.


zondag 22 augustus 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Controversieel

100722

In een Amerikaanse stad werd ooit geen reclame gemaakt voor Coca-Cola. Een heel jaar lang was er een reclamestilte. Geen advertenties, spots of uithangborden met Coca-Cola erin of erop. Binnen een jaar had Pepsi er de hele colahandel overgenomen. Zo kwam men bij Coca-Cola te weten dat reclame werkt.

Tien dagen achtereen is er geen bericht gepost op Het Roze Olifantje. Of het aantal bezoekers erdoor kelderde, is nog niet onderzocht. En of een bericht goed gelezen wordt, omdat er ‘Controversieel’ boven staat, dat is ook nog niet onderzocht.

Er was geen tijd. Op het moment is er nog steeds geen tijd voor interessante berichten, onderzoek of de verspreiding van verheffende onderzoeksresultaten. Dit bericht dient alleen om de stilte te verbreken.


dinsdag 13 juli 2010   —  6 reacties » Lees meerLees minder

Humor uit Helmond nooit goedkoper

Zilver

“Doe mij twee bussen oranje verf, een rode, een witte en een blauwe,” zei een oranjesupporter afgelopen zaterdag tegen een medewerker van de Helmondse Verfkampioen.

“Als Nederland wint, verf ik mijn auto en rij ik hem total loss in de stad,” ging hij verder. “Dat heb ik mijn zoon beloofd. Als ze verliezen, dan laat ik hem zilver, maar rij ik hem evengoed total loss.”

De Verfkampioen-medewerker keek zo bedenkelijk dat zijn klant zich nader verklaarde. “Ik win binnenkort een Porsche, omdat ik mijn achternaam in recordtijd heb veranderd in Gerolsteiner.”

De medewerker bleef bedenkelijk kijken en de man legde uit dat Gerolsteiner, een Duitse bottelaar van bronwater, van juli 2008 tot februari 2011 een actie heeft lopen in België. De eerste Belg die zijn achternaam verandert in Gerolsteiner, en met een officiële akte de naamswijziging aantoont, wint een Porsche 911 Carrera.

“Ben jij een Belg?” vroeg de winkelbediende. “Nee,” antwoordde de supporter naar eer en geweten. “Ik ben Helmonder. En wat erger is: deelnemers moeten ‘een bewijs van Belgische domicilie’ hebben en er aantoonbaar 18 jaar onafgebroken wonen.”

De Helmonder rekende de verf af en zei bij vertrek: “Maar zoals je weet of niet weet, kunnen Helmonders goed praten. Ik praat dat wel goed. Ik zal moeten, anders heb ik straks geen auto.”


vrijdag 9 juli 2010   —  3 reacties » Lees meerLees minder

Schijn bedriegt

Kraker

Prijskraker begint met een p en eindigt met een e. In eerste instantie lijkt de zin niet in orde, maar schijn bedriegt: “eindigt” begint met een e. Iets dergelijks casinonya.info geldt voor de pay-off van de Prijskraker uit Venray.

“Verassend, veel voor weinig.” Verassend met één r. Het lijkt een spelfout. Toch is de kans gereed dat het opzettelijk zo gespeld is. De Venrayse handel in dumppartijen en feestartikelen is van de aardbodem verdwenen, in rook opgegaan.


woensdag 30 juni 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Groeten uit Tirol

Moments

De Italiaans-Oostenrijkse regio Tirol is van oudsher een populaire vakantiebestemming vanwege de klederdracht voor vrouwen: de dirndljurk. Op de foto hierboven wordt van die jurk geen gebruikgemaakt.

Toch beoogt de foto, als poster op treinstations, reclame te maken voor Tirol. Een zegsman van Statistik Austria geeft uitleg: “Altijd maar die vrouwen in dirndls. Dat moest een keer afgelopen zijn. Tirol heeft meer natuurschoon te bieden dan vrouwen met ingesnoerde tailles.” De alpenlucht, noemt hij als voorbeeld.

En dat ‘Moments for eternity’ mag je van de zegsman letterlijk nemen in Tirol. Voedzame moleculen kunnen toeristen uit de lucht halen, als de hemelse manna die in de Bijbel wordt beschreven. Je krijgt er geen ontlasting van. Daardoor kun je maanden achter elkaar met je skistokken op een rots zitten, in afwachting van sneeuw.