Niet de Security Check Point van Playmobil. Niet de Twitter-panties voor hooggehakte, kortgerokte vrouwen met ‘follow me’ erop. Niet de lamsdöner met varkensvlees. Niet het even schaarse als bruikbare aardmetaal neodymium.
Niet de V-halstrui. Niet de parfumerende toiletketting. Niet de vingerstrekker voor pianisten of het maatstokje van de sergeant-majoor. Niet de mutoscope en niet de zonnebril die gambling problems zowel buiten als binnen gedragen kan worden.
De zwangerschapstest als app voor de iPhone is het product van de week. Clearblue, fabrikant van zwangerschaps- en ovulatietests, brengt het als “brand utility”; als een stuk gereedschap om het merk mee te promoten. En dat ongehinderd door het gegeven dat iPhones niet waterdicht zijn. Als daar niet over gepraat gaat worden.
Het scherm werkt dus als een soort sensor?! Ongelofelijk, als het waar is. Stel je voor dat je heel graag zwanger wil raken. En je denkt na de seksuele gemeenschap, terwijl je een handstand tegen de muur maakt om het de zaadcellen makkelijk te maken: hup jongens, doe je best, het is zover, ik voel het.
Een tijdje later ga je, om zeker te zijn, de test doen met de Clearblue App. En dan blijk je niet zwanger en is je iPhone ook nog eens stuk. Dan ben je wel in de aap gelogeerd.
Bedankt, nu zit ik met een kapotte Iphone. En mijn verzekering dekt geen urine schade! En waarschijnlijk ben ik niet eens zwanger, want jeffrey trok hem er waarschijnlijk toch nog net op tijd uit.
In de App Sore is de toepassing onvindbaar. Hoe zit dat?
Dat is omdat de applicatie al verwijderd is. Uit schadeclaimangst
Wat een gezeik over zo’n App . . .